१. ‘रथोत्सवाच्या दिवशी वातावरण पुष्कळ प्रसन्न आणि आनंदी होते. ‘ते वातावरण अन्य दिवसांच्या वातावरणापेक्षा वेगळे आहे’, असे मला वाटले.
२. रथोत्सवात सहभागी होण्याच्या वेळी परात्पर गुरु डॉ. आठवले ज्या क्षणी खोलीतून बाहेर आले, त्या क्षणी जणूकाही आजूबाजूची झाडे, रोपे आणि फुले यांना ईश्वराच्या सगुण रूपाचे दर्शन होऊन ‘ती आनंदात डोलत आहेत’, असे मला वाटले.
३. रथोत्सवातील साधकांना पाहून माझी भावजागृती झाली.
४. रथोत्सवातील अनेक संत आणि साधक यांना शारीरिक त्रास असूनही ते अखंड अनवाणी चालत होते.
५. ‘संपूर्ण रथोत्सवाभोवती श्रीकृष्णाचे पिवळ्या रंगाचे संरक्षककवच असून ते साधकांचे रक्षण करत आहे’, असे मला जाणवले. त्यामुळे रथोत्सवामध्ये एकही अडथळा आला नाही.
गुरुदेवांची (परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांची) शारीरिक स्थिती बरी नसूनही ते साधकांना आनंद देण्यासाठी रथोत्सवात सहभागी झाले आणि ‘हा रथोत्सव त्यांच्याच कृपेने पार पडला’, याबद्दल त्यांच्या चरणी कोटीशः कृतज्ञता !’
– कु. मानसी अग्निहोत्री, सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (२७.५.२०२२)
| येथे प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या ‘भाव तेथे देव’ या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक |
पू. (श्रीमती) शेऊबाई लोखंडेआजी यांनी देहत्याग केल्यानंतरच्या त्यांच्या छायाचित्रांतून उत्तरोत्तर अधिक प्रमाणात चैतन्य प्रक्षेपित होणे
जिज्ञासा, तळमळ आणि सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्याप्रती अपार श्रद्धा असलेल्या आंध्रप्रदेश येथील संत पू. (कै.) आरवल्ली आण्डालआजी (वय ८८ वर्षे) !
द्वापरातील ‘जगद्गुरु’ कलियुगी ‘मोक्षगुरु’ झाले । 
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या ब्रह्मोत्सवानिमित्त झालेल्या चंडीयागाचे संगणकीय प्रक्षेपण पहातांना मध्यप्रदेश येथील साधकांना जाणवलेली सूत्रे आणि आलेल्या अनुभूती
भावपूर्ण आणि तळमळीने सेवा करणार्या दादर, मुंबई येथील सौ. सुहासिनी परब !
पाहुनी तुमचे सुंदर ध्यान ।