तीनही प्रसंगांच्या वेळी गुरुकृपेने माझा वैखरीतून ‘सच्चिदानंद परब्रह्म गुरुदेव’, असा नामजप चालू असल्यामुळे माझे रक्षण झाले’, असे मला जाणवले.
मी प्रार्थना करण्‍यासाठी डोळे बंद केल्‍यावर मला सूक्ष्मातून दिसले, ‘सर्व शिबिरार्थी आसंदीवर न बसता आकाशात बसले आहेत आणि समोरून पांढरे अन् फिकट लाल या रंगांचे ढग जात आहेत.
‘१८.११.२०२२ या दिवशी मी रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्‍या आश्रमातील ध्‍यानमंदिरात बसून नामजप करत होते. तेव्‍हा माझ्‍या मनात अनेक विचार येत होते.
‘३०.८.२०२३ या दिवशी मी देवद (पनवेल) आश्रमातील प.पू. भक्‍तराज महाराज यांच्‍या गाडीला प्रदक्षिणा घालत असतांना माझा ‘निर्विचार’ हा जप चालू होता. तेव्‍हा ‘माझे संपूर्ण शरीर हलके झाले आहे’, असे मला वाटले. मला मागील ७ दिवसांपासून असेच वाटत होते.
धर्मांधांकडून साईबाबांचे छायाचित्र आणि ५ रुपयांची नाणी देऊन केलेले वशीकरण !
मी ग्रंथांशी संबंधित सेवा करत असतांना ‘गुरुदेवांना प्रार्थना करून सेवा केल्‍यास ती सेवा अल्‍प वेळेत पूर्ण होते’, असे माझ्‍या लक्षात आले. मला प्रार्थना करण्‍याचे महत्त्व समजले.
‘मी नामजपादी उपाय करत असतांना आज्ञाचक्रासमोर हात धरल्‍यावर मला स्‍पंदने जाणवत असत. माझ्‍या आज्ञाचक्रातून गरम वाफा आणि दैवी सुगंधही येत असे. तेव्‍हा ‘माझे आज्ञाचक्र जागृत झाले आहे’, असे मला जाणवायचे.
‘गुरुदेवांना (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना) कविता आवडल्‍यावर ते मला प्रसाद पाठवतात. तेव्‍हा मला आनंद तर होतो; पण ‘सर्व काही त्‍यांनीच सुचवलेले आहे’, याची जाणीव आणखी दृढ होते.
१. शिबिराला जाण्‍यापूर्वी साधिकेच्‍या आईचा पाय अकस्‍मात् सुजणे ‘जुलै २०२२ मध्‍ये रामनाथी (गोवा) येथील सनातन आश्रमात झालेल्‍या एका शिबिराला मी आणि माझी बहीण जाणार होतो. शिबिराला जाण्‍याच्‍या ४ दिवस आधी आईचा पाय अकस्‍मात् सुजला आणि तिला चालता येत नव्‍हते. त्‍यामुळे शिबिराला जाण्‍याच्‍या संदर्भात माझ्‍या मनाची अस्‍थिरता वाढली. २. आईचा गुरुदेवांप्रती भाव असल्यामुळे पायाची सूज अल्‍प … Read more