‘२७.१.२०२१ च्या रात्री झोपल्यावर गुडघ्यापासून खालपर्यंत माझे पाय पुष्कळ दुखत होते. ‘परम पूज्य गुरुमाऊली (परात्पर गुरु डॉ. आठवले) त्यांच्या हाताने माझ्या पायांवरील आवरण काढत आहेत’, असा मी भाव ठेवला.
त्यानंतर मी ‘परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांचे छायाचित्रमय जीवनदर्शन’ हा ग्रंथ जवळ घेतला. ग्रंथ जवळ घेतल्यानंतर माझे पाय दुखणे ८० टक्क्यांनी उणावले. थोड्या वेळाने माझ्या मनात विचार आला, ‘ग्रंथ बाजूला ठेवून बघूया.’ मी ग्रंथ बाजूला ठेवल्यानंतर पुन्हा माझे पाय दुखायला लागले. नंतर पुन्हा मी ग्रंथ जवळ घेतला, तेव्हा माझे पाय दुखायचे थांबले. त्यामुळे मला पुष्कळ कृतज्ञता वाटली. ‘या ग्रंथामधील चैतन्य किती अफाट आहे’, यामुळे मला प.पू. गुरुमाऊलींच्या चैतन्याची अनुभूती घेता आली.’
– श्री. सचिन हाके, सनातन आश्रम, देवद, पनवेल. (९.२.२०२१)
| येथे प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या ‘भाव तेथे देव’ या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक |
पू. (श्रीमती) शेऊबाई लोखंडेआजी यांनी देहत्याग केल्यानंतरच्या त्यांच्या छायाचित्रांतून उत्तरोत्तर अधिक प्रमाणात चैतन्य प्रक्षेपित होणे
जिज्ञासा, तळमळ आणि सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्याप्रती अपार श्रद्धा असलेल्या आंध्रप्रदेश येथील संत पू. (कै.) आरवल्ली आण्डालआजी (वय ८८ वर्षे) !
द्वापरातील ‘जगद्गुरु’ कलियुगी ‘मोक्षगुरु’ झाले । 
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या ब्रह्मोत्सवानिमित्त झालेल्या चंडीयागाचे संगणकीय प्रक्षेपण पहातांना मध्यप्रदेश येथील साधकांना जाणवलेली सूत्रे आणि आलेल्या अनुभूती
भावपूर्ण आणि तळमळीने सेवा करणार्या दादर, मुंबई येथील सौ. सुहासिनी परब !
पाहुनी तुमचे सुंदर ध्यान ।