सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांच्या ८० व्या जन्मदिनी श्री. जितेंद्र राठी यांना आलेली अनुभूती 

सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले

१. मित्रांसमवेत ट्रेकिंगला (गिर्यारोहणाला) गेल्यावर गुरुतत्त्व प्रक्षेपित होत असल्याची जाणीव होणे

‘२२.५.२०२२ या दिवशी मी मित्रांच्या समवेत ट्रेकिंगला गेलो होतो. सकाळी जाग आल्यापासूनच माझ्या लक्षात होते की, आज गुरुदेवांचा वाढदिवस आहे. मला ‘वातावरणातून गुरुतत्त्व प्रक्षेपित होत आहे’, याची अधून-मधून जाणीव होत होती.

२. तुकाई डोंगरावर ध्यान लावून बसणे

तुकाई डोंगरावरचे तुकाई मंदिर हा आमचा परतीचा टप्पा होता. आम्ही चारी बाजूंनी डोंगर आणि मध्ये एक खोलगट दरी अशा एका बाजूच्या डोंगरावर विश्रांतीसाठी बसलो होतो. तेव्हा आमच्या गटातील एकाने पद्मासन घालून ओंकार नाद चालू केला. त्यानंतर तेथील वातावरण एकदम पालटून गेले. त्या वेळी मलाही ‘ध्यान लावावे’, असे वाटले.

३. ध्यान लावल्यावर सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांचे विराट चरण खोल दरीमध्ये दिसणे, तेथील सृष्टीने तेथे उपलब्ध असलेल्या सर्व फुलांचा गुुरुचरणी अभिषेक करणे आणि त्यातून आनंद अन् चैतन्य मिळणे

श्री. जितेंद्र राठी

मी ध्यान लावल्यावर मला प.पू. डॉक्टरांचे (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांचे) विराट रूप दिसू लागले. गुरुदेवांच्या चरणांना स्पर्श करावा; म्हणून मी मनाने गुरूंच्या चरणाजवळ जाऊ लागलो. त्यांचे चरण खोल दरीमध्ये होते. ‘खाली खडक आणि काटेरी झाडे-झुडपे असल्याने गुरुदेवांच्या चरणांना इजा होईल’, असे मला वाटले; मात्र तेथील वृक्ष माझ्याकडे स्मितहास्य करून मला सांगू लागले, ‘गुरुदेवांच्या चरणी आम्ही मऊ पानांच्या फांद्या पसरल्या आहेत. त्यांना काहीही इजा होणार नाही.’ तेव्हा ‘गुरुदेवांच्या अस्तित्वाने तेथील सर्व सृष्टी आनंदी झाली आहे’, असे मला जाणवले. मी मनाने गुरुदेवांच्या चरणांसमोर नमस्कार मुद्रेमध्ये बसलो होतो. तेथील सृष्टीने त्या वातावरणात जितकी फुले होती, ती सर्व फुले गुरुदेवांना अभिषेक म्हणून घालायला आरंभ केला. मीही त्या निसर्गरूपी अभिषेक सोहळ्यामध्ये हरवून गेलो. त्यातून मला आनंद आणि चैतन्य याची जाणीव होत होती. हा आनंदसोहळा मी अनुमाने १५ – २० मिनिटे अनुभवला.

४. गुरुदेवांच्या अभिषेकासाठी घारी येणे

थोड्या वेळाने मी हळूहळू माझे डोळे उघडायला आरंभ केला. पुढे पहातो, तर अकस्मात् १२ – १५ घारी घिरट्या घालत होत्या. जणूकाही गुरुदेवांच्या अभिषेकासाठी त्या तेथे आल्या होत्या.

५. तुकाईदेवीनेही आनंद सोहळा अनुभवणे

यावरून मला लक्षात आले की, ही केवळ कल्पनाच नाही, तर प्रत्यक्ष हा सोहळा तेथे चालू होता. तेथील तुकाईदेवीनेही हा आनंदसोहळा अनुभवला आणि ती पुष्कळ आनंदी होती.’

– श्री. जितेंद्र राठी, जयसिंगपूर, जिल्हा कोल्हापूर. (३१.५.२०२२)

  • सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे  ‘सूक्ष्म’. साधनेत प्रगती केलेल्या काही व्यक्तींना या ‘सूक्ष्म’ संवेदना जाणवतात. या ‘सूक्ष्मा’च्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.
  • सूक्ष्मातील दिसणे, ऐकू येणे इत्यादी (पंच सूक्ष्मज्ञानेंद्रियांनी ज्ञानप्राप्ती होणे) : काही साधकांची अंतर्दृष्टी जागृत होते, म्हणजे त्यांना डोळ्यांना न दिसणारे दिसते, तर काही जणांना सूक्ष्मातील नाद किंवा शब्द ऐकू येतात.
  • येथे प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या ‘भाव तेथे देव’ या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक