१. ‘अलंकार म्हणजे ईश्वरी तत्त्व ग्रहण करून जिवाला त्याचा लाभ करून देणारा प्रणेता.
२. अलंकार धारण केल्याने देवतांचा चैतन्यदायी ऊर्जाशाक्तीचा स्रोत देहात ग्रहण होऊन जिवाला कार्य करण्यास चालना मिळते.’
– एक अज्ञात शक्ती (सौ. रंजना गडेकर यांच्या माध्यमातून, (२०.३.२००८), दुपारी १.४७ आणि २.१४)
३. ‘शरिराच्या त्या त्या भागात तो तो अलंकार घालणे, म्हणजे सगुणत्वाच्या माध्यमातून ब्रह्मांडमंडलात देवतेचे त्या त्या वेळी कार्यरत असणारे तेजरूपी चैतन्य ग्रहण करण्यात सुलभता येणे.’
४. ‘अलंकार हे मनुष्याच्या शरिरावर त्याच्या सौंदर्यामुळे नव्हे, तर ईश्वराकडून त्याला मिळणार्या चैतन्यामुळेच शोभतात !’
– परात्पर गुरु परशराम माधव पांडे महाराज.
सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे सूक्ष्म. साधनेत प्रगती केलेल्या काही व्यक्तींना या सूक्ष्म संवेदना जाणवतात. या सूक्ष्माच्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.
सूक्ष्म-जगत् : जे स्थूल पंचज्ञानेंद्रियांना (नाक, जीभ, डोळे, त्वचा आणि कान यांना) कळत नाही; परंतु ज्याच्या अस्तित्वाचे ज्ञान साधना करणार्याला होते, त्याला सूक्ष्म-जगत् असे संबोधतात.
सूक्ष्मातील दिसणे, ऐकू येणे इत्यादी (पंच सूक्ष्मज्ञानेंद्रियांनी ज्ञानप्राप्ती होणे) : काही साधकांची अंतर्दृष्टी जागृत होते, म्हणजे त्यांना डोळ्यांना न दिसणारे दिसते, तर काही जणांना सूक्ष्मातील नाद किंवा शब्द ऐकू येतात.