१. ईश्‍वर असून सर्व कर्तृत्व त्याचेच आहे, हे सत्य जाणून संपूर्ण शरणागती पत्करावी, हेच मनुष्यास योग्य आणि हितकारक आहे; म्हणून हेच आचरणात आणावे. हाच मनुष्यजन्माचा उद्देश आहे.
२. सर्वच मार्गांनी ईश्‍वर लाभ शक्य आहे. गच्चीवर चढण्याशी काम. पक्क्या जिन्याने जा, शिडीने जा, दोरीने जा, नाहीतर गाठाळ बांबूने जा.
३. नुसती फिलॉसॉफी (तत्त्वज्ञान) म्हणजे शुद्ध लाकडे फोडणे. नुसती विचारांची कचाकची (देवाण-घेवाण) अशाने लाभ कधीच व्हायचा नाही.
(संदर्भ : मासिक ‘कल्याणी’, वर्ष २०१६)
म्हातारपणी देवाचे नाव आठवण्यासाठी तरुणपणातच नामस्मरणाचा संस्कार मनावर करणे आवश्यक असणे 
पू. ह.भ.प. धोंडिराम कृष्णा रक्ताडे महाराज यांची अभंगवाणी !
कर्मे ब्रह्मार्पण केव्हा होतात ?
योगसाधनेपेक्षा नामस्मरण श्रेयस्कर !
श्रीमद्भगवद्गीता कुणासाठी ?
नाम हाच भगवंताचा अवतार !