‘दैनिक ‘सनातन प्रभात’ हे माझे सर्वांत आवडते दैनिक आहे आणि मी प्रतिदिन ते वाचते. दैनिकाच्या पहिल्या पृष्ठावरील गुरुमाऊलींचे ‘तेजस्वी विचार’ हे सदर मी प्रथम वाचते. त्यातून मला ‘दैनंदिन जीवनात कसे वागावे’, याविषयी मार्गदर्शन मिळते.
किती किती देशील देवा घेऊ कसे दोन हाती । उदारता पाहूनी तुझी घेण्या दोन हात अपुरे पडती ।। १ ।।
हणजुणे, बार्देश, गोवा येथील श्री. बाबूराव गडेकर हे दुचाकी पायलट (दुचाकी टॅक्सीचालक) आहेत. साधना म्हणून प्रतिदिन दैनिक ‘सनातन प्रभात’च्या वितरणाची सेवा करतांना त्यांना आलेल्या अनुभूती येथे देत आहोत.
अनेकदा विरोधाला धीरोदात्तपणे सामोरे जाते ।
लढवय्ये ते नेहमीच विजयश्री प्राप्त करते ।
शिवरायाचा मावळाच जणू ते भासते ।
म्हणूनच संत, ईश्‍वराचा कृपाशीर्वाद मिळवते ।
कु. ॲलिस विदेशातील असूनही त्यांना देवतेचे रूप अनुभवता येणे कल्पनातीत आहे. कु. ॲलिस यांच्या उदाहरणावरून एखाद्या साधकाला सूक्ष्म-दृष्टी कशी असू शकते, हे कळते !
‘सनातन प्रभात’ची सेवा करणारे साधक, तसचे आश्रमात वास्तव्यास असणारे आणि आश्रमात काही कालावधीसाठी येणारे संत अन् साधक यांना आश्रमात आल्यावर चैतन्याच्या स्तरावरील अनुभूती येत आहेत.
‘नामजपामुळे माझ्या आयुष्यात बराच पालट झाला आहे. माझे अंतर्मन जागृत झाले आहे. मला आतून पुष्कळ चांगले वाटते. मला ‘अखंड नामजप करत रहावा’, असे वाटत आहे.’ – कु. ज्युली वॉसमन, ग्वाटेंग, दक्षिण आफ्रिका.
भारतीय संस्कृतीमध्ये प्राणी आणि पक्षी यांना विशेष महत्त्व आहे. काही प्राणी आणि पक्षी यांच्यामध्ये संबंधित देवतेचे तत्त्व आकृष्ट होते. त्यांच्यामध्ये सूक्ष्मातील कळण्याची क्षमता असते. या क्षमतेमुळे त्यांची ओढ अधिक सात्त्विक अशा वनस्पती, साधक, संत आणि वातावरण यांच्याकडे असते.
पानवळ-बांदा येथील गौतमारण्य आश्रमातील श्रीराम पंचायतन मंदिरातील मारुतिरायांच्या मूर्तीवर पडणारे किरण उगवत्या सूर्यनारायणाचे आहेत. ते प्रथम हनुमंताच्या मुखमंडलावर पडतात आणि नंतर हळूहळू चरणांकडे जातात.
मी मारुतिरायासमोर हात जोडून आणि डोळे मिटून उभा होतो. मी डोळे उघडून मूर्तीकडे पाहिल्यावर ‘मारुतिरायाच्या पापण्यांची हालचाल होत आहे’, असे मला जाणवले. ‘तो आमच्याकडे पहात असून त्याच्या मुखावरील हावभाव पालटत आहेत’, असे मला जाणवले.