‘भक्तवात्सल्य’ हा आश्रम सुंदर भक्तीसुखे भरला ।
भक्तजनांच्या कल्याणास्तव रात्रंदिन झटला ॥ धृ.॥
औषध विकता विकता स्वामी भक्तराज झाले ।
भवरोगावर औषध द्याया सिद्ध पहा झाले ।
साई श्रींच्या पूर्णकृपेने भाग्योदय झाला ॥ १ ॥
साई श्रींच्या पूर्ण कृपेने अंतरंग बदलले ।
बाह्यांगाने तरी योगी सामान्यची राहिले ।
जो जो आला चरणांपाशी प्रेमसुखे बहरला ॥ २ ॥
अहंतेची कुणा न बाधा सात्त्विक हे सगळे ।
गुरुचरणांशी सद़्भावाने रंगूनिया राहिले ।
नित्य मुक्त त्या अंतःस्थितीचा प्रत्यय हो आला ॥ ३ ॥
‘भक्तराज’ हे विराजित झाले भक्तीच्या हृदयी ।
कीर्ती झाली भारतभूवर रुजले ठायी ठायी ।
भक्तजनांच्या हृदयाकाशी कल्पतरू ठरला ॥ ४ ॥
सिद्धि होती प्राप्त, तरीही दूर तिला ठेविले ।
भक्तवत्सल भक्तांसाठी धावूनिया गेले ।
मातेपरी त्या भक्तजनांना पान्हा पाजियला ॥ ५ ॥
सिद्धांच्या या भेटीसाठी रामदासही आले ।
वात्सल्याचा पाहूनी आश्रम तृप्त मनी झाले ।
‘जय जय रघुवीर समर्थ’ गर्जने परिसर हा भरला ॥ ६ ॥
भजन, कीर्तनी अन् गायनी सगळे भक्त इथे रमले ।
राष्ट्रगुरूंच्या चरणदर्शने भारावून गेले ।
प्रेमपूर हा पाहूनी नयनी नारायण हसला ॥ ७ ॥
– ह.भ.प. नारायण श्रीपाद काणे (कीर्तनकार), दत्त मंदिर, मु.पो. कवठेगुळंंद, ता. शिरोळ, जि. कोल्हापूर.
(वर्ष २००३ पूर्वीचे काव्य)
गुरुदेवांच्या अनुसंधानात राहून परिपूर्ण आणि भावपूर्ण सेवा करणार्या फोंडा, गोवा येथील कु. साधना सूर्यकांत सावंत (वय २४ वर्षे) !
शेवटच्या क्षणापर्यंत सतत नामजप करून ईश्वराच्या अनुसंधानात रहाणार्या पुणे येथील कै. (श्रीमती) दगुबाई नारायण चव्हाण (वय ९३ वर्षे) !
विवाहसोहळा नव्हे, श्री गुरूंनी अनुभवण्यास दिलेला भावसोहळाच !
जो गुरुवरी विसंबला । तो भवसागरी तरला ।।
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांनी ‘ते साधकांना त्यांच्या स्वप्नात भेटतात’, असे साधकाला सांगितल्यावर त्याविषयी त्याचे गुरुदेवांविषयी झालेले चिंतन !
ईश्वराची स्तुती करणे, हेच श्रेयस्कर !