१. साधकांच्या समवेत जेवणे
पूर्वी सुखसागर (गोवा) येथे असतांना परात्पर गुरु डॉक्टर खोलीत न जेवता १४ – १५ पायर्‍या चढून भोजनकक्षातच जेवायला यायचे. त्या वेळी आम्ही मुली जेवण ठेवून झाल्यावर त्यांना बोलवायला जायचो. ते इतरांच्या आधी जेवणही घेत नसत. साधकांच्या समवेतच घेत असत. उद्देश हा की, साधकांच्या आधी न जेवता एकत्रच जेवूया. क्वचित् कधी साधकांच्या जेवणाला विलंब होणार असेल, तर ते म्हणायचे, ‘‘थांबूया १० मिनिटे ! एक दिवस विलंब झाला, तर काय झाले ?’’ त्यांच्या या बोलण्यामुळे साधिकांच्या मनावरील ताण निघून जायचा. ‘परात्पर गुरु डॉक्टर प्रत्येक क्षणी साधकांसाठी किती करतात आणि त्यांना कसा आधार देतात’, हेच शिकायला मिळाले.
२. साधिकेच्या शस्त्रकर्माची सर्व व्यवस्था आश्रमातूनच करण्यास सांगणे
मागे एकदा माझी बहीण कु. अंजली चौधरी (आताच्या सौ. मुक्ती तांबे) हिला आध्यात्मिक आणि शारीरिक त्रास होत होता. ‘अपेंडिक्स’च्या त्रासासाठी शस्त्रकर्म करण्याचाही पर्याय दिला होता. परात्पर गुरु डॉक्टरांनी तिच्यासाठी नामजपादी उपायही चालू केले. त्यानंतर भाऊ तिचे शस्त्रकर्म करून घेणार होता. याविषयी परात्पर गुरु डॉक्टरांना सांगायला गेल्यावर ते म्हणाले, ‘‘भाऊ व्यवस्था का करणार आहे ? त्याला सांग, ‘अंजली आमची साधिका आहे. त्यामुळे तिचे सर्व आम्हीच करू.’’ त्यांच्या वरील बोलण्याने ‘परात्पर गुरु डॉक्टर आम्हा पामरांसाठी किती करतात’, या जाणिवेने भरून आले. मी हे भावाला सांगितले. तेव्हा त्याचीही स्थिती तशीच झाली. गोव्यातील रुग्णालयातील ओळखीच्या आधुनिक वैद्यांशी मी बोलून घेतले आणि त्यानंतर अंजली त्या रुग्णालयात भरती झाली. त्याच दिवशी तिचे शस्त्रकर्म झाले. तिला कोणताही त्रास झाला नाही. साधकांचे प्रेम आणि गुरूंची सर्वज्ञता अन् प्रीती अनुभवता आली.
– कु. गीता चौधरी, सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा.
३. परात्पर गुरु डॉक्टर कक्षातून बाहेर पडतांना इतरांना पाठ दिसणार नाही, याची काळजी घेतात !
पूर्वी परात्पर गुरु डॉक्टर काही वेळा साधकांना भेटण्यासाठी बैठककक्षात येत असत. साधक, बालसाधक, संत किंवा नातेवाईक कुणीही असले, तरी भेटीनंतर त्यांच्या खोलीत जातांना परात्पर गुरु डॉक्टर साधकांशी बोलत बोलत बाहेर येतात. बाहेर जातांना ‘ते बैठककक्षात असलेल्यांना त्यांची पाठ दिसणार नाही’, याची काळजी घेतात. ‘देवाने भक्तांना पाठ दाखवली’, असा विचार मनात आला, तरी ‘प्राण निघून गेल्यासारखे होईल’, असे मला वाटते. त्यामुळेच ‘परात्पर गुरु डॉक्टर पाठ न दाखवता जात असतील’, असे वाटले.
– सौ. साक्षी नागेश जोशी (ताकभाते), सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (२९.१०.२०१८)
कृतघ्नपणाची ही परिसीमाच !
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्यावर दृढ श्रद्धा ठेवून स्वतःच्या तिन्ही मुलांना पूर्णवेळ साधना करण्यासाठी प्रोत्साहन देणार्या आणि स्वतःही पूर्णवेळ साधना करणार्या श्रीमती संध्या बधाले (वय ५० वर्षे) !
श्रीसत्शक्ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ यांच्या प्रती दृढ श्रद्धा ठेवून व्यष्टी साधनेचे प्रयत्न भावपूर्णरित्या करून अल्पावधीतच ६१ टक्के आध्यात्मिक पातळी गाठलेल्या रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमातील सौ. राधा घनश्याम गावडे (वय ५० वर्षे) !
साधकांनो, ‘व्यष्टी साधनेचे प्रयत्न चांगले केल्यास समष्टी साधनाही चांगली होते’, हे लक्षात घेऊन व्यष्टी साधनेचे प्रयत्न वाढवा !
घरात चोरी होऊनही गुरूंवरील दृढ श्रद्धेमुळे त्या प्रसंगाला शांतपणे सामोरे जाणारे जळगाव येथील ६१ टक्के आध्यात्मिक पातळीचे श्री. भिकन मराठे (वय ४५ वर्षे)!
जळगाव येथील श्री. वेदांत सोनार (वय २० वर्षे) याला साधनेतून आनंद मिळू लागल्याने त्याने गुरुचरणी व्यक्त केलेली कृतज्ञता !