१. पोळ्‍या करण्‍याच्‍या सेवेला उशिरा येऊनही सेवा वेळेआधी पूर्ण होणे
‘सध्‍या माझ्‍याकडे आश्रमात सकाळी पोळ्‍या बनवण्‍याची सेवा आहे. मला ही सेवा करतांना पोळ्‍यांच्‍या संख्‍येनुसार अल्‍पाधिक कालावधी लागतो. पोळ्‍या करण्‍याच्‍या सेवेच्‍या अंतर्गत कणिक मळणे, २० ते ३० पोळ्‍या करणे, सर्व आवरणे आणि भांडी घासणे, या सर्व कृती करायला अनुमाने ५० मिनिटे ते १ घंटा, इतका वेळ लागतो.
८.८.२०२२ या दिवशी मला सेवेसाठी यायला १० मिनिटे उशीर झाला. मला १७ पोळ्‍या करायच्‍या होत्‍या. त्या दिवशी ही सेवा ४० मिनिटांत पूर्ण झाली. मी सेवेला उशिरा येऊनही माझी सेवा वेळेआधी पूर्ण झाली.
‘मी या सेवेला उशिरा आले’, या चुकीविषयी मी चिंतन करत होते. तेव्‍हा ‘स्‍वतःची खरी कार्यक्षमता कशी ओळखावी ?’, याविषयी माझ्‍याकडून झालेले चिंतन येथे दिले आहे.
२. ‘स्‍वतःची कार्यक्षमता कशी ओळखावी ?’ याविषयी झालेले चिंतन
२ अ. आपली खरी कार्यक्षमता अडचणीच्‍या प्रसंगात लक्षात येते.
२ आ. सेवेची गती वाढणे : सेवेला यायला उशिर झालेला असतो. तेव्‍हा सेवेसाठी कालावधी अल्‍प असल्‍याने आपल्‍या मनात अन्‍य कोणतेच विचार येत नाहीत. परिणामी आपली सेवेत एकाग्रता साधली जाऊन सेवेची गती वाढते किंवा सेवा अल्‍प कालावधीत पूर्ण करायची असतांना आपली सेवेची गती वाढते.
३. शरणागतीने आणि आर्ततेने प्रार्थना केल्‍याने देवाचे साहाय्य मिळणे
‘सेवा अल्‍प कालावधीत परिपूर्ण करणे आपल्‍याला शक्‍य नाही’, हे लक्षात आल्‍याने साधक देवाला शरणागतीने आणि आर्ततेने प्रार्थना करतो. तेव्‍हा देवाचे साहाय्य मिळाल्‍याने सेवा अल्‍प वेळेत आणि परिपूर्ण होऊन साधकाची साधना होते.
४. दैवी विचार अन् वातावरणातील चैतन्‍य ग्रहण करता येणे
त्या वेळी मनात कर्तेपणा, तसेच अन्‍य कोणतेही विचार नसल्‍याने स्‍वतःवर त्रासदायक शक्‍तींचे आवरण येत नाही आणि दैवी विचार अन् वातावरणातील चैतन्‍य ग्रहण करता येते.
५. कृती भावाच्‍या स्‍तरावर होत असल्‍याने ती चांगली होते.’
अशा प्रकारे अभ्‍यास केला, तर आपण आपली कार्यक्षमता आणि फलनिष्‍पत्ती वाढवू शकतो.’
– कु. विद्या विलास गरुड, सनातन आश्रम, देवद, पनवेल. (८.८.२०२२)
|
साधकाला शारीरिक त्रास होत असतांना त्याने नामजपादी उपाय आणि औषधोपचार करणे अन् नंतर सेवा केल्यावर ‘गुरुदेवांनी सेवेच्‍या माध्यमातून शक्ती दिली’, असे साधकाला जाणवणे
इतरांचा विचार करणारी आणि शिकण्याची वृत्ती असलेली ५० टक्के आध्यात्मिक पातळीची नेरूळ, नवी मुंबई येथील कु. ऋत्वि मिलिंद देसाई (वय ११ वर्षे) !
देवद, पनवेल येथील सनातनच्‍या आश्रमात सामूहिक नामजप करतांना साधकांना आलेल्या अनुभूती
रामनाथी आश्रमात आल्यावर साकूर (यवतमाळ) येथील कु. वल्लभ पांडे (वय १५ वर्षे) याच्यात झालेले पालट
जिज्ञासू महिलेच्या मुलाचे अनेक प्रयत्न करूनही लग्न न जुळणे आणि त्या महिलेने कुलदेवता अन् दत्त यांचा नामजप केल्यावर आणि घरात नामपट्टी लावल्यावर तिच्या मुलाचे लग्न जुळणे
जिज्ञासू महिलेचे अनेक वर्षे घराच्या संदर्भातील रखडलेले काम तिने कुलदेवी आणि दत्त यांचा नामजप केल्‍याने पूर्ण होणे