त्यांच्याशी बोलण्यामुळे माझाही भाव जागृत झाला. तीव्र आध्यात्मिक त्रास असूनही त्यांच्यातील अहंशून्यता, नम्रता आणि प्रेमळ वृत्ती त्यांच्याशी बोलतांना मला जाणवत होती.’
‘मला प.पू. गुरुदेवांना अनुभवायचे आहे आणि त्यांचे रूप माझ्या डोळ्यांमध्ये साठवायचे आहे’, अशी उत्कटता सत्संगाच्या वेळी माझ्या मनात अधून मधून निर्माण होत होती.
समस्त हिंदु बांधवांनी संपूर्ण गावाला त्या दिवशी समष्टी भक्तीचा आनंद घेता येण्यासाठी आपापल्या विभागातील मंदिरांचे दायित्व घेऊन एकाच वेळी संपूर्ण गावात आरती केली.
साधक सेवा करत असतांना मला ‘प्रत्येक साधकाच्या अंतरात गुरुकृपेची पुष्कळ तळमळ आहे. ती तळमळ त्यांना सेवा करण्याचे बळ देत आहे’, असे वाटून पुष्कळ शिकायला मिळत होते.
एक तप, म्हणजे बारा वर्षांपर्यंत जर कटाक्षाने सत्य बोलण्याचा प्रयत्न केला, तर त्याच्या मुखातून जे बाहेर पडेल, ते सत्यच होईल.’
‘श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ व्यासपिठावर बसल्या आहेत आणि संपूर्ण सभागृहात पिवळ्या रंगाचे चैतन्य पसरले आहे.’
आरतीला आलेल्या सर्वांना विचारले, ‘‘ही माळ कुणाची आहे ?’’ तिथे आलेल्यांपैकी कुणाचीही ती माळ नव्हती. संतांनी ती माळ पाहून सांगितले, ‘‘साक्षात् श्रीरामाने तुम्हाला ही माळ भेट दिली आहे.’’
परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांनी सांगितलेला ‘निर्विचार’ नामजप करणे, म्हणजे त्यांच्या निर्गुण रूपाशी अनुसंधान साधून निर्गुण स्थितीला जाणे – (पू.) श्री. शिवाजी वटकर
देवद येथील सनातनच्या आश्रमातील अन्नपूर्णाकक्षात दायित्व घेऊन सेवा करणार्‍या कु. सुषमा लांडे यांची साधिकेच्या लक्षात आलेली गुणवैशिष्ट्ये देत आहोत.
श्रीमती अंजली अनंत कुलकर्णी यांच्यामध्ये निर्माण झालेली ‘स्वभावदोष आणि अहं निर्मूलन प्रक्रिया राबवण्याची तळमळ आणि त्यातून त्यांना मिळत असलेला आनंद’ यांविषयी त्यांच्या मुलीला जाणवलेली सूत्रे येथे देत आहोत.