‘गोवा येथील एका शेतात जलतज्ञांनी विहीर खोदण्याची जागा दाखवून सांगितले, ‘‘येथे ५ मीटर खोल खोदल्यावर भरपूर पाणी मिळेल.’’ विहिरीतील पाणी निळ्या रंगाचे आणि पुष्कळ चैतन्यमय दिसत होते; म्हणून मी पाणी पिऊन पाहिले, तर ते स्वच्छ, शुद्ध आणि चवदार लागले. त्या वेळी मला जलदेवतेचे अस्तित्व जाणवले.’

लक्ष्मीदेवी सूक्ष्मातून माझ्यासमोर आली आणि मला म्हणाली, ‘तू जी ग्रंथांशी संबंधित सेवा करशील, तोच माझ्यासाठी नैवेद्य असेल.’ तेव्हा मला प्रश्न पडला, ‘देवीने असे का म्हटले असावे ?’ थोड्या वेळाने माझ्या लक्षात आले, ‘नैवेद्य बनवणे’ हे ‘व्यष्टी साधने’च्या अंतर्गत येते, तर ‘ग्रंथांशी संबंधित सेवा’ ही ‘समष्टी साधना’ आहे.