‘बर्याच वेळा मनुष्य मायेत इतका गुंतलेला असतो की, त्याला साधनेचे महत्त्व मृत्यूनंतर कळते. जिवाने साधना केली नसेल, तर त्याला मृत्यूनंतरची गती मिळणे कठीण होते; परंतु तेव्हा लक्षात येऊन काही उपयोग नसतो; कारण पुन्हा नरजन्म मिळणे अवघड असते. त्यामुळे मनुष्यदेह असेपर्यंतच गांभीर्याने साधना करून मुक्त व्हावे.’ – श्रीचित्शक्ति (सौ.) अंजली मुकुल गाडगीळ