ಯಾವಾಗ ಈ ಚೈತನ್ಯವು ತಿಲಕದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಆಗ ಅದರ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಕಾರ್ಯವು ನಡೆದಿರುತ್ತದೆ. ಯಾವಾಗ ಈ ಚೈತನ್ಯವು ತಿಲಕದ ಬಲಗಡೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆಯೋ, ಆಗ ಅದರ ಲಯದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ದೈವೀ ಕಾರ್ಯವು ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.
ಮೃತ್ಯುವಿನ ಮೊದಲು ವೇದನಾದಾಯಕ ಶಾರೀರಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತಿಯ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿದ್ದರು, ಭಗವಂತನ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾ ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಸಾಧಕರಿಗೂ ಆನಂದ ನೀಡುವುದು, ಇದು ಅವರ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವಾಗಿತ್ತು.
ವ್ಯಕ್ತಿಗತ ಪ್ರೇಮಕ್ಕಿಂತ ರಾಷ್ಟ್ರಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ಧರ್ಮ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಮಾಡಿ ನೋಡಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಆನಂದವಿದೆ – ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಡಾ. ಆಠವಲೆ
ಕು. ಪಾರ್ಥ ಇವರು ‘ತನ್ನ ವ್ಯಾಸಂಗದ ಜೊತೆಗೆ ಗುರುಸೇವೆಯನ್ನು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದಲೇ ತನಗೆ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗಿದೆ’, ಎಂದು ಹೇಳಿ ಶ್ರೀಗುರು ಚರಣಗಳಲ್ಲಿ ಕೃತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜ ಋಷಿಮುನಿಗಳು ಜನನದ ಮೊದಲು ಮತ್ತು ನಂತರದ ಜೀವನ, ಅನೇಕ ಯುಗಗಳು, ಸಪ್ತಲೋಕ ಮತ್ತು ಸಪ್ತಪಾತಾಳ ಇತ್ಯಾದಿ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಬರೆದಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ, ಜನನ-ಮರಣದ ಚಕ್ರಗಳಿಂದ ಹೇಗೆ ಮುಕ್ತರಾಗಬೇಕು…
ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ‘ನಾನು ಬುದ್ಧಿವಂತ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಮತ್ತು ನಂತರ ಹಿರಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ನನ್ನಲ್ಲಿ, ನನಗೆ ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿದಿದೆ. ನಾನು ಶ್ರೇಷ್ಠ. ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ಬುದ್ಧಿವಂತ. ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ’ ಎಂಬ ಅಹಂನ ಅಂಶಗಳು ಹೆಚ್ಚುಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿದ್ದವು.
ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ರಥದ (ಚತುಷ್ಚಕ್ರ ವಾಹನ) ಸ್ವಚ್ಛತೆಯನ್ನು ಮಾಡಲು ಹೇಳುವುದು ಮತ್ತು ಹೊರಡುವ ದಿನ ಅದರ ಶುದ್ಧೀಕರಣ ಮಾಡಿ ದೃಷ್ಟಿ ತೆಗೆದು ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಅಡಚಣೆ ಬಾರದಿರುವುದು.
ಗುರುಗಳೊಂದಿಗೆ ಏಕರೂಪವಾಗಿರುವ ಶಿಷ್ಯನು ಜೀವನವಿಡಿ ‘ಶಿಷ್ಯತ್ವ’ವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದರಿಂದಾಗುವ ಲಾಭ: ಶಿಷ್ಯನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿಯ ಶಿಖರವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ಥಾನವು ಅಲ್ಲಿಂದ ಎಂದಿಗೂ ಕೆಳಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಕುಸಿಯುವುದಿಲ್ಲ.
ನನ್ನಿಂದ ಸೇವೆಯನ್ನೂ ಮಾಡಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ; ಆದರೆ ಸೇವೆಯಾದ ನಂತರ ಕರ್ತೃತ್ವದ ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ‘ಆ ಸೇವೆಯನ್ನು ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ’, ಎಂದು ಸಾಧಕನಿಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಕರ್ತೃತ್ವವನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡಲು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸೇವೆಯ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದ ಬಗ್ಗೆ, ಸೇವೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸುವ ಮೊದಲು ಮತ್ತು ಮುಗಿದ ನಂತರ ‘ಅದನ್ನು ಭಗವಂತನೇ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ’,
ನಮಗೆ ‘ಜಾಹೀರಾತುಗಳ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು’, ಎಂದು ಎನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಪೂ. ರಮಾನಂದ ಅಣ್ಣನವರು ಭಾವಪ್ರಯೋಗದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ‘ಜಾಹೀರಾತುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವ ಜಿಜ್ಞಾಸುಗಳ ಹೆಸರು ಕಣ್ಣುಮುಂದೆ ಬರುತ್ತವೆ ?’, ಎಂದು ನೋಡಲು ಹೇಳಿದ್ದರು.