ಕಾಲಾನುರೂಪವಾಗಿ ಮನುಷ್ಯನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಟ್ಟ ಕಡಿಮೆಯಾಗತೊಡಗಿದ ನಂತರ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಬುದ್ಧಿಯ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗತೊಡಗಿತು. ಆದ್ದರಿಂದ ‘ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಬುದ್ಧಿಯಿಂದಾದರೂ ದೇವರು ತಿಳಿಯಬೇಕು’, ಎಂಬುದಕ್ಕಾಗಿ ವಿಜ್ಞಾನದ ನಿರ್ಮಿತಿ ಆಯಿತು.

‘ಈಶ್ವರನು ಎಲ್ಲ ಜೀವಿಗಳ ಉದ್ಧಾರಕ್ಕಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಅವನ ವ್ಯಷ್ಟಿ ಅಲ್ಲ ಅದು ಸಮಷ್ಟಿ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅಂತಹ ಈಶ್ವರನೊಂದಿಗೆ ಏಕರೂಪವಾಗಬೇಕಾದರೆ ನಾವೂ ಸಮಷ್ಟಿ ಸಾಧನೆ ಮಾಡುವುದು (ಸಮಾಜದ ಉದ್ಧಾರಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದು) ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ.