ಈ ಗುರುಪೂರ್ಣಿಮೆ ನಿಮಿತ್ತ ತನು, ಮನ, ಮತ್ತು ಧನ ಇವುಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿ ಗುರುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಅವಕಾಶವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಲಭಿಸಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಜಿಜ್ಞಾಸು, ಹಾಗೆಯೇ ಹಿತಚಿಂತಕರು, ಧರ್ಮಪ್ರಸಾರದ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಧನವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವುದು, ಇವುಗಳ ಮೂಲಕ ಗುರುಪೂರ್ಣಿಮೆಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ ಲಾಭ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಮೋಕ್ಷಪ್ರಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು (ಉನ್ನತ ಜೀವಗಳು ಜನ, ತಪ ಅಥವಾ ಸತ್ಯ ಈ ಲೋಕಗಳ ಬದಲು ಪೃಥ್ವಿಯಲ್ಲಿ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವತಾರಿ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡ ಕಾರಣ ಅವರ ಶೀಘ್ರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಉನ್ನತಿಯಾಗಿ ಅವರು ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರಾಗುತ್ತಾರೆ

ಈ ಪ್ರಸಂಗವಾದ ನಂತರ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ವಿಚಾರ ಬಂದಿತು, ‘ಪರಾತ್ಪರ ಗುರು ಡಾಕ್ಟರರು ಸಾಧಕರಿಗೆ ಚರಾಚರದಲ್ಲಿ ಈಶ್ವರನನ್ನು ನೋಡಲು ಕಲಿಸಿದರು. ಸಾಧಕರಿಗೆ ಇತರ ಸಂತರು ಪ್ರಸಾದ ನೀಡಿದರೆ ಅವರು ಅದನ್ನು ಕೃತಜ್ಞತಾಭಾವದಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಒಂದು ಕಲಿಯುವಂತಹದ್ದು ಇದೆ, ತಪ್ಪಿಗಾಗಿ ಕೇವಲ ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳಿ ಸದ್ಗುರು ಗಾಡಗೀಳ ಇವರು ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ, ತಪ್ಪಿಗಾಗಿ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ದಿನದ ವರದಿಯನ್ನೂ ಅವರು ತಕ್ಷಣವೇ ಮಾನಸ ರೂಪದಲ್ಲಿ ದೇವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟರು. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ದಿನವಿಡಿ ಆಗಿರುವ ತಪ್ಪುಗಳ ಕ್ಷಾಲನೆಯಾಗಿ ಸಾಧನೆ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

‘ದೈವೇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ (ಭಗವಂತನ ಆಯೋಜನೆಗನುಸಾರ), ಈಶ್ವರೀ ರಾಜ್ಯವು ಯಾವಾಗ ಬರಬೇಕೋ ಆಗ ಬಂದೇ ಬರುತ್ತದೆ. ಅದರ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಸಹ ಬೇಡ. ಸಾಧಕರು ಈಶ್ವರೀ ರಾಜ್ಯದ ಸ್ಥಾಪನೆಯ ಧ್ಯೇಯವನ್ನಿಟ್ಟು ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು. ‘ನನಗೆ ಈಶ್ವರನು ಬೇಕು’, ಎಂಬ ಧ್ಯೇಯಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬೇಕು. ಸಮಯ ಬಂದಾಗ ಈಶ್ವರೀ ರಾಜ್ಯವು ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಿಯೇ ಆಗಲಿದೆ.

ಇಂದು ಸಹ ಜನರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೊರೋನಾ ಸಂಕಟದ ಮತ್ತು ಮಹಾಮಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಭಯ ಮನೆ ಮಾಡಿದೆ. ನಾವು ಜೀವನದ ಇತರ ಕಠಿಣ ಪ್ರಸಂಗಗಳ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡೋಣ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಶ್ರದ್ಧೆಯ ಬಲದಲ್ಲಿ ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸಿದೆವು ಎಂಬುದನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡೋಣ. ಆಗ ಈ ಭಯ ಚಿಂತೆಯ ಮೇಲೆ ನಾವು ವಿಜಯ ಸಾಧಿಸಬಹುದು.

ಈಗ ನನ್ನ ಪರ್ಸನಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಚಕ್ರದ ಛಾಯಾಚಿತ್ರ, ‘ಭಗವತಿ ಲಲಿತಾ ಅಂಬೆಯ ಚಿತ್ರವಿದೆ. ಭಗವತಿಯು ನನಗೆ ಯಾವತ್ತೂ ಕೈಬಿಡಲಾರಳು. ನಾನು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿದಸೆಯಿಂದಲೂ ಆ ಭಗವತಿಯ ಆಧಾರವನ್ನು ಏಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ ? ಆ ಭಗವತಿಯೇ ಕೇವಲ ಸತ್ಯವಿದೆ. ಉಳಿದೆಲ್ಲವೂ ಕ್ಷೀಣಗೊಳ್ಳುವ ನೆರಳುಗಳೇ, ಎಂದು ಕಣ್ಣು ಒರೆಸುತ್ತ ಅವನು ಉದ್ಗರಿಸಿದನು.

ಈಶ್ವರನ ವಿವಿಧ ರೂಪಗಳಿಂದ ವಿವಿಧ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಲಭಿಸಲು ಎಲ್ಲರೂ ಇಂದಿನಿಂದ ಅಲ್ಲ; ಈ ಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ಸಾಧನೆಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಯಾರು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವರೋ, ಅವರು  ತಮ್ಮ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಗುಣಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬೇಕು.

‘ಸನಾತನ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮಾಧ್ಯಮದಿಂದ ಗುರುಕೃಪಾಯೋಗಾನುಸಾರ ಅಷ್ಟಾಂಗ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ಸಾಧಕರ ಜೀವನವೆಂದರೆ ಒಂದು ಅನುಭೂತಿಯೇ ಆಗಿದೆ. ಸಾಧನಾ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸಾಧಕನಿಗೆ ಆತನ ಕ್ಷಮತೆಗನುಸಾರ ಶ್ರೀ ಗುರುಗಳು ಅಪಾರ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.

ಜನರು ಪೃಥ್ವಿಯಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಸಾಧನಸಾಮಾಗ್ರಿಗಳನ್ನು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಯೋಚಿಸದೇ ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಬಹಳ ಮಂದಿಗೆ ಇದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಅವರು ಈ ತಪ್ಪು ಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಏಕೆಂದರೆ ಅವರ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಸ್ವಾರ್ಥವು ಅವರಿಗೆ ಸಮಾಜದ ವಿಚಾರವನ್ನು ಮಾಡಲು ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ.