ನಮ್ಮ ಸ್ವಭಾವದೋಷ ಮತ್ತು ಅಹಂಗಳಿಂದಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗಾಗುವ ಗಾಯವನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಲು ಔಷಧರೂಪಿ ಸ್ವಯಂಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವುದರ ಮಹತ್ವ !

ಗುರುದೇವರ ಕೃಪೆಯಿಂದ ನನಗೆ ಸಾಧಕರ ವ್ಯಷ್ಟಿ ಸಾಧನೆಯ ವರದಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸೇವೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತನೆ ಮಾಡುವಾಗ ಗುರುದೇವರು ನನಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಮುಂದೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

೧. ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಗೆ (ಬರ್ಫಗೆ) ಉಷ್ಣತೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಅದು ಕರಗುತ್ತದೆ, ಅದರಂತೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಕಾರಾತ್ಮಕದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಊರ್ಜೆ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಕಲ್ಲುಗಳು ಕರಗಿ ಮನಸ್ಸು ಗುರುಚರಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಪಿತವಾಗಲು ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತದೆ

ನಾವು ನಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧರಾಗದೇ (ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕಠೋರ ಮಾಡದೇ) ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಗುರುದೇವರು, ಸದ್ಗುರುಗಳು, ಗುರುಗಳು, ಸಂತರು ಮತ್ತು ಜವಾಬ್ದಾರ ಸಾಧಕರು ನೀಡಿದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರೆ, ನಮ್ಮ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ತಳಮಳ ತಾನಾಗಿಯೇ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳನ್ನು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ಕೊಂಡರೆ ನಮಗೆ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವಾಗ ಸಂಘರ್ಷ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಮಗೆ ಕೆಟ್ಟದೆನಿಸುತ್ತದೆ. ನಾವು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ. ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯು ಗಟ್ಟಿ ಮತ್ತು ಹರಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಉಷ್ಣತೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಅದು ಕರಗಿ ನೀರಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರಂತೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೀಡಿದ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಊರ್ಜೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಸ್ವಭಾವ ದೋಷಗಳ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಕರಗಿಸುತ್ತದೆ. ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಗುರುದೇವರು, ಸದ್ಗುರುಗಳು, ಗುರುಗಳು, ಸಂತರು ಮತ್ತು ಜವಾಬ್ದಾರ ಸಾಧಕರು ನೀಡಿದ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳನ್ನು ಮನಃಪೂರ್ವಕ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ತಂದರೆ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳ ಕಲ್ಲುಗಳು ಕರಗಿ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಗುರುಚರಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಪಿತವಾಗಲು ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತದೆ.

೨. ನಾವು ನಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳು ದೂರವಾಗಲು ಬಹಳ ಸಮಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ; ಆದರೆ ಪರಮೇಶ್ವರನಿಗೆ ಶರಣಾದರೆ ಅವನು ನಮಗೆ ಆವಶ್ಯಕವಿರುವ ಕ್ಷಮತೆ ಮತ್ತು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ

ನಾವು ನಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೇ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡದೇ ಪರಮೇಶ್ವರನಿಗೆ ಶರಣಾದರೆ ಅವನು ನಮಗೆ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಲು ಆವಶ್ಯಕವಿರುವ ಕ್ಷಮತೆ ಮತ್ತು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆÉ. ನಾವು ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಂದ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡರೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ‘ಇದು ನನ್ನಲ್ಲಿನ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಂದಾಗಿ ಆಯಿತು. ನನ್ನ ಸ್ವಭಾವ ದೋಷಗಳು ಪುನಃ ಪುನಃ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿವೆ. ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲಿ ? ನಾನು ಇದರಿಂದ ಹೇಗೆ ಹೊರಬರಲಿ ? ಇದರಿಂದ ನಾನು ಹೇಗೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಲಿ ? ಈ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಂದಾಗಿ ನನ್ನ ಸಾಧನೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬರಲು ನಾನು ಕಡಿಮೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ’, ಎಂಬಂತಹ ವಿಚಾರಗಳು ಬರುತ್ತವೆ, ಇದರಿಂದ ನಮಗೆ ನಿರಾಶೆ ಬರುತ್ತದೆ. ನಾವು ಧೈರ್ಯ ಮತ್ತು ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಇದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ನಾವು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪರಮೇಶ್ವರನನ್ನು ಮರೆಯುತ್ತೇವೆ. ನಾವೇ ನಮ್ಮನ್ನು ನಿರಾಶೆಯ ಕೂಪದಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಹಾಕುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ ‘ಇದರಿಂದ ಹೇಗೆ ಹೊರಗೆ ಬರುವುದು ?’, ಎಂಬ ವಿಚಾರ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಕೆಲವು ಸಾಧಕರ ಕೆಲವು ಗಂಟೆ,ಕೆಲವು ದಿನ ಅಥವಾ ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳು ಕಳೆದು ಹೋಗು ತ್ತವೆ. ನಾವು ಆನಂದದಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ದುಃಖಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ನಾವಾಗಿಯೇ ಈ ರೀತಿ ವಿಚಾರಮಾಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತರೆ ಆ ಪ್ರಸಂಗದಿಂದ ಮತ್ತು ಸ್ವಭಾವದೋಷ ಗಳಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಲು ನಮಗೆ ಬಹಳ ಸಮಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಪ್ರಸಂಗಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾವೇ ವಿಚಾರ ಮಾಡದೇಭಗವಂತನ ಸಹಾಯ ಪಡೆದುಕೊಂಡರೆ, ನಾವು ಪ್ರಸಂಗಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಂದ ಬೇಗನೆ ಹೊರಗೆ ಬರಬಹುದು.

೩. ನಾವು ಘಟಿಸಿದ ಪ್ರಸಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನಿಗೆಶರಣಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿದರೆ ಆ ಪ್ರಸಂಗಗಳಿಂದಬೇಗನೇ ಹೊರಗೆ ಬರಲು ಸಹಾಯವಾಗುವುದು

ಸಾಧಕರು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಶರಣಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಬೇಕು, ‘ಭಗವಂತಾ, ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ನಾನು ಹೇಗೆ ಹೊರಗೆ ಬರ ಬೇಕೆಂಬುದು ನನಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ, ನನಗೆ ನೀನೇ ಸಹಾಯ ಮಾಡು. ಈ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ನನ್ನಲ್ಲಿನ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಂದ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಅನುಸಂಧಾನದಲ್ಲಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾನು ಅಸಮರ್ಥನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಈ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಂದ ನಾನು ನನ್ನ ಆನಂದವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡುವವನು ನೀನೇ ಆಗಿರುವೆ. ನನಗೆ ನೀನೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡು, ಸಹಾಯ ಮಾಡು.” ನಾವು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹೀಗೆ ಆರ್ತರಾಗಿ ಶರಣಾದರೆ, ಭಗವಂತನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಯಾರಾದರೊಬ್ಬರ ಮಾಧ್ಯಮದಿಂದ ನಮ್ಮ ಕಡೆಗೆ ಬರುವನು ಅಥವಾ ನಮಗೆ ಯೋಗ್ಯ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರವನ್ನು ನೀಡುವನು. ಭಗವಂತನು ನಮಗೆ ಆ ವಿಚಾರವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಲು ಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ನೀಡಿ, ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ತಂದು, ಆ ಸ್ವಭಾವದೋಷದಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿ ಆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ತೆಗೆಯುವನು.

೪. ದೇವರ ಸಹಾಯ ಪಡೆದರೆ ವಿಹಂಗಮಪದ್ಧತಿಯಿಂದ ಸಾಧನೆಯಾಗುವುದು

ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದೆಂದರೆ, ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಲು ಎತ್ತಿನಗಾಡಿಯಲ್ಲಿನ ಪ್ರಯಾಣ ಮತ್ತು ದೇವರ ಸಹಾಯ ಪಡೆಯುವುದೆಂದರೆ  ವಿಮಾನದಿಂದ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುವುದು

೫. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನುನೀಡುವ ಸ್ವಯಂಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವುದರ ಮಹತ್ವ

ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಂದ ನಮ್ಮಿಂದ ಅನೇಕ ತಪ್ಪುಗಳಾಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳಿಂದ ನಮಗೆ ಮತ್ತು ಸಮಷ್ಟಿಗೂ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಸ್ವಭಾವ ದೋಷಗಳಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ವಿರುದ್ಧ ಘಟನೆಗಳಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೋವಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಅವುಗಳನ್ನು ಮರೆಯಲು ಎಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಮರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ದಿನದಲ್ಲಿ ೩೦ ರಿಂದ ೪೦ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನಾವೇ ಚುಚ್ಚುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ನಂತರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರಗಳ ಕೇಂದ್ರ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಗಾಯದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ನೀಡತೊಡಗುತ್ತದೆ.

ಗಾಯ ದೊಡ್ಡದಾದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಲು ನಾವು ಅದಕ್ಕೆ ೫-೬ ಸಲ ಆವಶ್ಯಕ ಔಷಧಿಯನ್ನು (ಸ್ವಯಂ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇವೆ) ಹಚ್ಚುತ್ತೇವೆ. ಆ ಆಳವಾದ ಗಾಯಕ್ಕೆ ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಔಷಧೋಪಚಾರ ಮಾಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಆ ಗಾಯ ಬೇಗನೆ ಗುಣವಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಪ್ರಸಂಗದ ಬಗ್ಗೆ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ದುಃಖ ವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಮಗೆ ದಣಿವಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ದಿನದಲ್ಲಿ ೧೫ ರಿಂದ ೨೦ ಸಲ ಸ್ವಯಂಸೂಚನೆಗಳನ್ನು (ಔಷಧಿ) ನೀಡಿದರೆ, ಆ ಆಳವಾದ ಗಾಯ (ಸ್ವಭಾವದೋಷ) ಕಡಿಮೆ ಕಾಲಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಗುಣಮುಖವಾಗುತ್ತದೆ. ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿನ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಗಾಯದ ಮೇಲೆ (ಸ್ವಭಾವದೋಷಗಳಿಗೆ) ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಔಷಧಿಯನ್ನು (ಸ್ವಯಂಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ನೀಡು ವುದು) ಅನೇಕ ಸಲ ಹಚ್ಚುವುದರಿಂದ ಗಾಯವು ಬೇಗನೆ ಗುಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ‘ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಡಾ. ಆಠವಲೆಯವರು ಸ್ವಭಾವದೋಷ ಹೆಚ್ಚಿರುವ ಸಾಧಕರಿಗೆ ದಿನದಲ್ಲಿ ೧೫ ರಿಂದ ೨೦ ಬಾರಿ ಸ್ವಯಂಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಕೊಡಲು ಹೇಳಿದುದರ ಮಹತ್ವ ನನ್ನ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು.

ಹೇ ಗುರುದೇವಾ, ನೀವು ಸೂಚಿಸಿದ ಈ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಚರಣಗಳಲ್ಲಿಯೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನಿಂದ ಈ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಬರೆಯಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಚರಣಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಕೃತಜ್ಞಳಾಗಿದ್ದೇನೆ.’ – ಶ್ರೀಮತಿ ಮೀರಾ ಕರಿ (ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಟ್ಟಶೇ. ೬೩, ೬೫ ವರ್ಷಗಳು), ಸನಾತನ ಆಶ್ರಮ, ರಾಮನಾಥಿ, ಗೋವಾ. (೪.೧೨.೨೦೨೨)