ಸನಾತನದ ‘ಮನೆಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೈದೋಟ ಅಭಿಯಾನ’

ಅಪಪ್ರಚಾರ : ‘ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಗಾಗಿ ಆವಶ್ಯಕವಿರುವ ದೇಶಿ ಹಸುವಿನ ಸೆಗಣಿ ಮತ್ತು ಗೋಮೂತ್ರ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಗೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದುದರಿಂದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಖಂಡನೆ : ಅನೇಕ ದೊಡ್ಡ ನಗರಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಗೋಶಾಲೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಗೋಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಜೀವಾಮೃತ, ಘನಜೀವಾಮೃತ, ಗೋಮಯ, ಗೋಮೂತ್ರ ಇವುಗಳ ಮಾರಾಟವನ್ನೂ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ದೇಶಿ ಗೋವುಗಳನ್ನು ಸಾಕುವ ಅನೇಕ ಜನರು ಇತರರಿಗೆ ಸೆಗಣಿ ಮತ್ತು ಗೋಮೂತ್ರವನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ.

ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಗಾಗಿ ೧೫ ದಿನಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ತಯಾರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ೧೦೦ ಚದರಡಿ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಕೇವಲ ೫೦ ಗ್ರಾಮ್ ಸೆಗಣಿ ಮತ್ತು ೫೦ ಮಿ.ಲೀ. ಗೋಮೂತ್ರದ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಗೋಮೂತ್ರವು ಎಷ್ಟೇ ಹಳೆಯದಾಗಿದ್ದರೂ, ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆದುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಒಂದೇ ಸಲಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ತಂದಿಡಬಹುದು. ಸೆಗಣಿ ತಾಜಾ ಇರುವುದು ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿದ್ದರೂ, ೭ ದಿನಗಳ ವರೆಗಿನ ಸೆಗಣಿಯನ್ನು ತಾಜಾ ಎಂದು ತಿಳಿಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ಲಭ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೆ ಜೀವಾಮೃತದ ಬದಲಾಗಿ ಘನಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಬಳಸಲು ಬರುತ್ತದೆ. ಒಮ್ಮೆ ತಯಾರಿಸಿದ ಘನಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಒಣಗಿಸಿ ವರ್ಷವಿಡಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿಡಬಹುದಾಗಿದೆ, ತಮ್ಮ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ಛಾವಣಿ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಮಾಡುವ ಅಥವಾ ಹಾಲು ಮಾರುವವರನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ, ‘ನಮ್ಮ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ದೇಶಿ ಆಕಳುಗಳು ಎಲ್ಲಿವೆ ?’ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಕೃಷಿಯನ್ನು ಮಾಡುವ ೪-೫ ಜನರು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ತಯಾರಿಸಿ ಅದನ್ನು ಪರಸ್ಪರರಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆದುದರಿಂದ ‘ದೇಶಿ ಹಸುವಿನ ಸೆಗಣಿ ಮತ್ತು ಗೋಮೂತ್ರ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂಬ ತಪ್ಪುಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಮೊದಲೇ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೇ ಅದನ್ನು ಲಭ್ಯಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕೃತಿಶೀಲರಾಗೋಣ !

– ಸೌ. ರಾಘವಿ ಮಯೂರೇಶ ಕೊನೆಕರ, ಢವಳಿ, ಫೋಂಡಾ, ಗೋವಾ. (೬.೮.೨೦೨೨)