सौ. सौम्या कुदरवळ्ळी, त्यांचा मुलगा कु. नंदन (वय ७ वर्षे) आणि त्यांची बहीण सौ. संगीता चौधरी यांना परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्यासंदर्भात आलेली अनुभूती येथे देत आहोत.
अंत्यदर्शनाला जाण्याविषयी बोलणे चालू असतांना दोघींना सुगंध येणे
‘धर्मरक्षणासाठी श्रीविष्णूने अनेक अवतार धारण केले. आताही ते गुरुदेवांच्या रूपातून या भूतलावर अवतीर्ण झाले आहेत. हे विचार मनात चालू असतांना सुचलेले काव्यपुष्प पुढे देत आहे.
मी कर्तेपणा सोडून, देवाला शरण जाऊन, देवावर मन एकाग्र करून, तसेच ‘मी चित्र काढत नसून देवच माझ्या माध्यमातून ही सेवा करवून घेत आहे’, असा भाव ठेवून चित्र काढेपर्यंत मला ते सूक्ष्म चित्र दोन किंवा तीन वेळा काढावे लागायचे.
‘एक दैदिप्यमान राजप्रासाद संयमाने कुणाची तरी प्रतीक्षा करत आहे. या निर्मनुष्य प्रासादात सर्वत्र शांती आहे. मी या प्रासादाच्या जवळ जाऊन त्यात प्रवेश करण्याचा प्रयत्न केला; पण दुर्दैवाने त्याची प्रवेशद्वारे माझ्यासाठी उघडली नाहीत. त्या वेळी माझे आणि ईश्वराचे सूक्ष्मातून पुढील संभाषण झाले.
अधिवक्त्या कु. दीपा तिवाडी आणि त्यांची बहीण सौ. पौर्णिमा जोशी यांचे काका श्री. कमलकिशोर आसारामजी तिवाडी हे सनातन संस्थेच्या कार्यात विविध प्रसंगी सहभागी होतात. दोघी बहिणींना त्यांच्या काकांची लक्षात आलेली गुणवैशिष्ट्ये पुढे दिली आहेत.
आज कोजागिरी पौर्णिमा ! आजच्या पावन दिवशीच द्वापरयुगात श्रीकृष्णाने त्याच्या परम भक्त गोपी आणि राधा यांच्या समवेत रासलीला करून त्या माध्यमातून गोपी अन् राधा यांना साधनेतील सर्वाेत्तम आनंदाची अनुभूती दिली होती.
प्रयत्नपूर्वक प्रार्थना केल्यावर यांत्रिकपणे वाटणे आणि डोळे बंद करून केवळ परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांचे स्मरण केल्यास अंतर्मनातून आत्मनिवेदन होऊन भावजागृती होणे.
आर्थिक संकटात असतांना चारचाकी गाडी विकली परंतु त्याला दळणवळण बंदीमुळे पैसे देणे जमले नाही. तेव्हा आम्ही परात्पर गुरु डॉक्टरांना आर्ततेने प्रार्थना केली आणि १ – २ दिवसांत त्या व्यक्तीने उरलेले पैसे आणून दिले.
एक दिवस सेवा झाल्यावर मी श्री अन्नपूर्णादेवीच्या चरणी कृतज्ञता व्यक्त करत होते. त्या वेळी मला श्री अन्नपूर्णादेवीच्या चित्रात जिवंतपणा आल्याचे जाणवले. देवीच्या मुखावर स्मितहास्य होते.