हिंदूंच्या मंदिरात इफ्तार पार्टीचे आयोजन केलेले धर्मांध मुसलमानांना चालते; मात्र एखाद्या मुसलमानाने हिंदूंच्या धार्मिक कार्यक्रमात सहभाग घेतला, तर त्यांना चालत नाही ! या दुटप्पीपणाविषयी निधर्मीवादी राजकीय पक्ष आणि नेते तोंड उघडतील का ?
मदरशांमधील कुकृत्ये वारंवार उघड होत असतांना सरकार त्यांवर बंदी का घालत नाही ?
कलम ३७० हटल्यानंतरही काश्मीरमध्ये हिंदूंच्या लक्ष्यित हत्या थांबलेल्या नाहीत. अशा स्थितीत हिंदु समाजाने स्वतःच्या अस्तित्वासाठी हिंदु राष्ट्राचे आंदोलन प्रखर करणे आवश्यक आहे.
अन्य राज्यांत अशा प्रकारे गुन्हा का नोंदवला जात नाही ?
एकीकडे मुसलमान बाबरीवरील त्यांचा दावा सोडत नव्हते. असे असतांना श्रीरामजन्मभूमी मुक्त झाल्यावरही बाबरीच्या बदल्यात दुसरी मशीद बांधण्यासाठी पैसे देणारे हिंदू यातून काय दाखवू इच्छित आहेत, हेच कळायला मार्ग नाही, असेच म्हणावे लागेल !
धर्मांधांची वासनांधता कोणत्या थरापर्यंत गेली आहे, हेच यातून लक्षात येते ! अशांना शरीयत कायद्यानुसार हात-पाय तोडण्याची किंवा कमरेपर्यंत खड्ड्यात गाडून त्याच्यावर दगड मारण्याची शिक्षा देण्याची कुणी मागणी केली, तर आश्‍चर्य वाटू नये !
येथील समीर अहमद नावाच्या धर्मांध मुसलमानाने कोमल शर्मा या हिंदु तरुणीला प्रेमाच्या जाळ्यात ओढून ५ वर्षांपूर्वी तिच्याशी विवाह केला. त्यानंतर तो कोमल यांना सतत त्रास देत होता. यासह त्याने कोमल यांना अनेक वेळा गर्भपातही करायला भाग पाडले.
मुझफ्फरनगर येथे ९ जणांनी इस्लाम सोडून हिंदु धर्मात ‘घर वापसी’ केली. हिंदु धर्म स्वीकारणारे हे कुटुंब मूळचे सहारनपूरचे आहे. त्यांच्या पूर्वजांनी दीडशे वर्षांपूर्वी दबावाखाली इस्लाम पंथ स्वीकारला होता. आता ते स्वेच्छेने हिंदु धर्मात परतले आहेत.
येथील जलद गती न्यायालयाकडून याविषयी निर्णय देण्यात येणार आहे.
उत्तरप्रदेशात ‘लव्ह जिहाद’चे आणखी एक प्रकरण उजेडात !