सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या खोलीत उष्णता जाणवणे, त्याचे संशोधन आणि कारणमीमांसा

‘सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले (गुरुदेव) यांच्या खोलीत डिसेंबर २०२४ पासून उष्णता जाणवत होती. जानेवारी २०२५ मध्ये ही उष्णता पुष्कळ वाढली. याविषयी ‘महर्षि अध्यात्म विश्वविद्यालया’च्या वतीने सद्गुरु डॉ. मुकुल गाडगीळ आणि सहकारी यांनी याविषयी संशोधन केले. या संशोधनातील खोलीतील लादीच्या तापमानाविषयी सूत्रे ३ मे या दिवशी पाहिली. आज पुढील भाग येथे दिला आहे.

या लेखाचा मागील भाग वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा : https://sanatanprabhat.org/marathi/909616.html

४. गुरुदेवांच्या खोलीतील विविध ठिकाणच्या लाद्या आणि भिंती यांच्यापासून १ फूट अंतरावरील वातावरणाचे मोजलेले तापमान अन् त्या प्रत्येक ठिकाणी शरिराला सूक्ष्मातून जाणवलेली उष्णता

४ ई. खोलीतील भिंतींचे तापमान : गुरुदेवांच्या खोलीत त्यांचा पलंग दक्षिणेकडील भिंतीच्या जवळ ‘पूर्व-पश्चिम’ या दिशेला असून त्यांचे डोके पूर्वेला आणि पाय पश्चिमेला असतात. त्यांचा पलंग दक्षिणेच्या भिंतीपासून अगदी जवळ, पश्चिमेकडील भिंतीपासून ४ फूट अंतरावर आणि पूर्वेकडील अन् उत्तरेकडील भिंतींपासून ८ फूट अंतरावर आहे. प्राणशक्ती अल्प असल्याने गुरुदेव अधिक वेळ पलंगावर आडवे पडून लिखाण करण्याची सेवा करतात. त्यामुळे ‘त्यांच्याकडून प्रक्षेपित होणार्‍या स्पंदनांचा प्रभाव भिंतींवर किती होतो ?’, हे पडताळण्यासाठी प्रत्येक भिंतीपासून १ फूट अंतरावरील वातावरणाचे तापमान ‘फ्लीर’ या यंत्राने, तसेच वातावरणाचे तापमान मोजणार्‍या आणखी एका यंत्राने मोजले. पुढील सारण्यांमध्ये या प्रयोगात ‘0C’ मध्ये मोजलेले तापमान दिले आहे. तसेच ‘प्रत्येक भिंतीपासून १ फूट अंतरावर माझा तळहात ठेवून मला माझ्या चेहर्‍यावर कपाळापासून खाली कुठपर्यंत उष्णतेची संवेदना जाणवली’, हेही सारणीमध्ये नमूद केले आहे.

४ उ. सारांश

१. तापमान मोजणार्‍या यंत्राने मोजलेले एखाद्या ठिकाणच्या लादीपासून १ फूट उंचीवरील वातावरणाचे तापमान वाढलेले दाखवले, तरी तेथील लादीवर उभे राहिल्यावर शरिरावर जाणवलेली उष्णता प्रत्येक वेळी वाढलेली जाणवली नाही. यावरून ‘यंत्राला मर्यादा आहे’, हे लक्षात येते. सूक्ष्मातील ज्ञान, हेच खरे ज्ञान असल्याचे यातून स्पष्ट होते. यामुळे ‘विज्ञानापेक्षा अध्यात्मशास्त्र श्रेष्ठ आहे’, हे सिद्ध होते.

२. पलंगासभोवतीच्या अन्य लाद्यांपेक्षा पलंगावर जेथे गुरुदेवांचे डोके असते, तेथील पलंगाच्या भागाच्या सभोवती असलेली लादी अधिक उष्ण जाणवली. यावरून ‘गुरुदेवांच्या अंगापेक्षा त्यांच्या डोक्याकडून ऊर्जा अधिक प्रमाणात प्रक्षेपित होते’, हे लक्षात येते.

३. गुरुदेवांच्या डोक्याच्या उजव्या बाजूकडील लादीपेक्षा त्यांच्या डोक्याच्या वरच्या भागाच्या पुढील लादी अधिक उष्ण जाणवली. यावरून सहस्रारचक्राचे महत्त्व लक्षात येते. संतांच्या सहस्रारचक्रातून अधिक प्रमाणात ऊर्जा प्रक्षेपित होते.

४. संतांच्या देहाच्या अन्य अंगापेक्षा त्यांच्या हातांतून आणि त्याहीपेक्षा त्यांच्या पायांतून अधिक प्रमाणात ऊर्जा प्रक्षेपित होते; म्हणून ती ऊर्जा मिळण्यासाठी आपण संतांच्या चरणांवर डोके टेकतो. ही ऊर्जा अधिक प्रमाणात सगुण स्तराची असते. या तुलनेत संतांच्या सहस्रारातून निर्गुण स्तराची ऊर्जा प्रक्षेपित होते. निर्गुण स्तराची ऊर्जा सगुण स्तराच्या ऊर्जेपेक्षा अधिक सूक्ष्म परिणाम करणारी असते; म्हणून पलंगावर सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे चरण असतात, तेथील पलंगाच्या भागाच्या पुढील लादीपेक्षा पलंगावर सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे डोके असते, तेथील पलंगाच्या भागाच्या पुढील लादी अधिक प्रमाणात उष्ण जाणवली.

५. गुरुदेवांच्या खोलीच्या पूर्व, पश्चिम, उत्तर आणि दक्षिण दिशांकडील भिंतींमध्ये पश्चिमेकडील भिंत सर्वाधिक उष्ण जाणवली. गुरुदेवांचे चरण त्या दिशेकडे असतात. यावरून ‘त्यांच्या चरणांतून भिंतीकडे किती प्रमाणात ऊर्जा प्रक्षेपित होते’, हे लक्षात येते. पलंगावर आडवे पडलेले असतांना सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांनी पलंगाच्या थोडे बाहेर त्यांची पावले ठेवल्यास त्यांच्या तळपायांना भाजल्याप्रमाणे उष्णता जाणवते.

६. गुरुदेवांच्या देहातून प्रक्षेपित होणार्‍या ऊर्जेचा प्रभाव त्यांच्या खोलीत सर्वत्र उष्णतेच्या स्वरूपात जाणवतो. या उष्णतेमुळे इतर खोल्यांच्या तुलनेत या खोलीतील सर्व ठिकाणची लादी आणि खोलीच्या सर्व भिंती उष्ण जाणवतात.’                    (क्रमश:) 

– (सद्गुरु) डॉ. मुकुल गाडगीळ (पीएच्.डी., मुंबई विद्यापीठ), महर्षि अध्यात्म विश्वविद्यालय, गोवा. (१२.१.२०२५)