‘१.५.२०२५ या दिवशी नंदुरबार येथील साधक चि. सौरभ भरत पंडित आणि धुळे येथील चि.सौ.कां. तन्मयी लक्ष्मीकांत चौधरी यांचा विवाह धुळे येथे होत आहे. त्यानिमित्त साधकांच्या लक्षात आलेली चि. सौरभ यांची गुणवैशिष्ट्ये येथे दिली आहेत.
१. सौ. वनिता पाटील, नंदुरबार
१ अ. सेवाभाव
१. ‘सौरभदादा कर्णावती (गुजरात) येथे नोकरीनिमित्त आहेत. तो तेथेही सेवा करतो. तो नंदुरबार येथे आल्यावर त्याला काही सेवा सांगितली, तरीही तो त्वरित साहाय्य करतो.
२. मागील मासात नंदुरबार येथे मंदिर परिषद पार पडली. तेव्हा दादांनी त्यांच्या भावी पत्नीला सेवेसाठी बोलावून घेतले.
१ आ. दादामध्ये गुरुदेवांप्रती भाव आणि श्रद्धा आहे.’
२. श्री. वसंत पाटील, जळगाव
२ अ. सेवेची तळमळ : ‘दादाला विवाह ठरण्यापूर्वी ‘भावी पत्नी साधना करणारी असावी किंवा तिला साधनेची आवड असावी’, असे वाटत होते. त्यामुळे तो मुलीच्या नातेवाइकांना आधीच सांगत होता, ‘‘मी सनातन संस्थेच्या माध्यमातून साधना करतो. त्यानिमित्त मला काही दिवस बाहेरगावी सेवेला जावे लागेल, तर तुम्हाला चालेल ना ?’’
३. सौ. निवेदिता जोशी (वर्ष २०२४ मधील आध्यात्मिक पातळी ६१ टक्के, वय ५२ वर्षे), नंदुरबार
३ अ. ‘गुरुकार्याचा प्रसार सर्वत्र व्हावा’, अशी तळमळ : ‘सौरभदादा एका आस्थापनात नोकरी करतो. तो प्रत्येक दिवशी ‘सोशल मीडिया’च्या संदर्भातील सेवा करतो. ‘अन्य साधकांनीही या सेवा शिकून घ्याव्यात’, अशी त्याला पुष्कळ तळमळ आहे. तो साधकांना सांगतो, ‘‘या माध्यमातून गुरुकार्याचा मोठ्या प्रमाणात प्रसार होऊ शकतो.’’ आम्हाला सेवेत काही अडचण असल्यास दादा आम्हाला तत्परतेने साहाय्य करतो. त्याच्याकडे अनेक सेवा असूनही त्याच्या चेहर्यावर कधीही ताण दिसत नाही.’
(लेखातील सर्व सूत्रांचा दिनांक : १९.४.२०२५)
उखाणेवधू आणि वर या दोघांसाठी उपयोगी पडतील, असे उखाणे • मांडवाच्या दाराला आंब्याचे तोरण । • अर्जुनाच्या रथावर श्रीकृष्ण सारथी । |