प्रेमभाव, सेवाभाव आणि रुग्णांना बरे करण्याची तळमळ असलेले रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमातील वैद्यकीय सेवेतील साधक !

‘रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमातील वैद्यकीय सेवेतील सर्व साधक प्रेमभावाने आणि सेवाभावाने सेवा करतात. ते रुग्ण साधकांकडून स्वतःच्या सेवेचे कोणतेही मूल्य घेत नाहीत. यासंदर्भात मला आलेले काही अनुभव पुढे दिले आहेत. 

श्री. चैतन्य शास्त्री

१. प्रेमभाव

एकदा माझा भाऊ श्री. आदित्य याने मला भ्रमणभाष करून सांगितले, ‘‘दादा, मला बरे वाटत नाही. मी आश्रमात एका ठिकाणी झोपलो आहे. ‘माझा रक्तदाब (बी.पी.) वाढला आहे’, असे वाटते. तू उज्ज्वलदादाला (आधुनिक वैद्य उज्ज्वल कापडिया यांना) हे सांगतोस का ?’’ त्यानुसार मी उज्ज्वलदादाला सांगितल्यावर तो लगेच आपणहून आदित्य जेथे विश्रांती घेत होता, तेथे गेला आणि त्याने आदित्यला तपासले. उज्ज्वलदादाने हे सर्व तत्परतेने, सहजपणे आणि सेवाभावाने केले. श्रीचित्‌शक्ति (सौ.) अंजली मुकुल गाडगीळ यांचे एक सुवचन आहे, ‘औषधापेक्षा प्रेमच अधिक कार्य करते. त्यामुळे वैद्यकीय सेवेतील साधकांमध्ये प्रेमभाव हवा.’ या सुवचनानुसार मला तेथील साधकांचा प्रेमभाव लक्षात आला.

२. सूक्ष्मातील कळण्याची क्षमता

एकदा माझ्या छातीत जड वाटत होते. तेव्हा उज्ज्वलदादाला दाखवल्यावर त्याने मला तपासून सांगितले, ‘‘हा आध्यात्मिक त्रासाचा भाग वाटतो. त्यामुळे औषध घेण्यापेक्षा संतांना उपाय विचारता का ?’’ याविषयी मी संतांना सांगितल्यावर ते म्हणाले, ‘‘तुमच्या छातीवर पुष्कळ त्रासदायक आवरण आले आहे. आवरण काढा, म्हणजे त्रास न्यून होईल.’’ मी तसे केल्यावर औषध न घेताच मला बरे वाटले. मला औषधासाठी अनावश्यक व्यय करावा लागला नाही आणि माझा त्रासही उणावला. यातून माझ्या लक्षात आले, ‘उज्ज्वलदादाला सूक्ष्मातील कळते.’

३. रामनाथी आश्रमातील वैद्यकीय सेवा करणार्‍या सर्व साधकांचे ध्येय ‘ईश्वरप्राप्ती’ हे आहे. त्यामुळे त्यांना पैसे, पद आणि प्रतिष्ठा यांचा मोह नाही. 

४. वैद्यकीय सेवा करणारे सर्व साधक आनंदी असतात. त्यांच्यामध्ये प्रामाणिकपणा आणि रुग्णांना बरे करण्याची तळमळ आहे. त्यामुळे समाजातील बर्‍याच रुग्णालयांत जसे अपप्रकार होतात, तसे येथे होत नाहीत. 

‘हे सर्व मला प.पू. गुरुदेवांच्या कृपेने अनुभवता आले’, याबद्दल मी त्यांच्या चरणी कोटीशः कृतज्ञ आहे.’

– श्री. चैतन्य शास्त्री, फोंडा, गोवा.

सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे  ‘सूक्ष्म’. साधनेत प्रगती केेलेल्या काही व्यक्तींना या ‘सूक्ष्म’ संवेदना जाणवतात. या ‘सूक्ष्मा’च्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.